Ulubiona temperatura w domu

Zadaniem głowic termostatycznych jest regulacja i utrzymanie na żądanym poziomie temperatury w pomieszczeniach wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania. Ustawodawca zadbał o to, aby przez  wychładzanie jednego mieszkania nie pogarszać komfortu cieplnego sąsiadów. Formalnie kwestię tę reguluje to Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 wraz z późniejszymi zmianami, w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki. Zastosowane głowice termostatyczne mają zapewnić tzw. temperaturę dyżurną w mieszkaniach (16˚C ), co ma zapobiec nadmiernemu wychłodzeniu budynku. W związku z tym zastosowane głowice termostatyczne uniemożliwiają całkowite zamknięcie przepływu czynnika grzewczego. Takie zasady są  rozwiązaniem energooszczędnym w skali całego budynku, a także zmniejszającym zużycie energii na ogrzewanie w mieszkaniach. Głowice termostatyczne  mają za zadanie automatyczne (przy zachowaniu określonych warunków) utrzymanie nastawionej  przez  mieszkańca temperatury powietrza w mieszkaniu. Co nie oznacza zachowania stałej temperatury samego grzejnika. Szczegóły techniczne wyjaśnia Janusz Środek, inżynier w firmie Archicom RI.

Polecam serdecznie lekturę i mam nadzieję, że zawarte w niej informacje okażą się przydatne – Izabella Stefańska, dyrektor ds. realizacji inwestycji w firmie Archicom RI.

Jak działa głowica termostatyczna?
Głowica termostatyczna umożliwia automatyczne utrzymanie zadanej temperatury powietrza w pomieszczeniu. Jej głównym elementem jest „czujnik” (mieszek) cieczowy lub gazowy, który w dużym uproszczeniu, w zależności od temperatury otaczającego go powietrza, wywiera nacisk na opisany wyżej metalowy trzpień zaworu termostatycznego zwiększając lub zmniejszając przepływ czynnika grzewczego i co za tym idzie temperaturę grzejnika. Należy jednak pamiętać, że „czujnik” odpowiadający za automatyczną regulację temperatury w pomieszczeniu jest wbudowany w pokrętło głowicy termostatycznej, więc w istocie reaguje na temperaturę powietrza otaczającego głowicę.

Budowa i działanie zaworu termostatycznego
Budowa zaworu z zamontowaną głowicą

1. Pokrętło nastawy
2. Czujnik cieczowy
3. Trzpień bezpiecznika
4. Złączka R 1/2
5. Dławik zaworu
6. Sprężyna powrotna
7. Grzybek zaworu
8. Korpus zaworu
9. Złączka zaciskowa 16×2 PEX

Numerki na głowicy a temperatura w pomieszczeniu
Głowice termostatyczne, patrząc z punktu technicznego, są regulatorami proporcjonalnymi o wąskim zakresie proporcjonalności  Xp.  Zwykle skala nastaw wynosi od 2 do 5, co odpowiada następującym temperaturom w pomieszczeniu:

2 = 16˚C,
3 = 20˚C
4 = 24˚C
5 = 28˚C

Jest oczywiste, że podane wartości są możliwe do uzyskania przy odpowiednich temperaturach czynnika grzewczego (tj. temperatury zasilania/powrotu, przepływu), którego parametry są regulowane w zależności od temperatury zewnętrznej przez automatykę kotłowni lub wymiennika c.o. Numeryczne nastawy na głowicy są wartościami orientacyjnymi i tak przy nastawie np. 3, której odpowiada temperatura w pomieszczeniu 20˚C, może być konieczne przestawienie na pozycje 4, gdyby nie można było osiągnąć oczekiwanych 20˚C – i odwrotnie przestawić na pozycję 2, gdyby oczekiwana temperatura 20˚C była przekroczona. Należy pamiętać, że ze względu na bezwładność „czujnika” efekt zmiany nastawy pojawia się po 1-2 godz.

Kaloryfery, czyli co naprawdę daje ciepło

W zdecydowanej większości obecnie budowanych mieszkań stosuje się do ich ogrzewania wodną instalację c.o. Końcowym elementem tej instalacji są grzejniki, zwykle montowane pod oknami pomieszczeń. Na rynku jest dostępna bardzo duża ilość grzejników – zróżnicowanych pod względem mocy, wyglądu, wymiarów itp. Do wyposażenia grzejników należą elementy przyłączeniowe i w większości przypadków zawory termostatyczne odpowiedzialne za wielkość przepływu czynnika grzewczego (najczęściej odpowiednio uzdatnionej i podgrzanej wody).  Z zaworami termostatycznymi współpracują głowice termostatyczne odpowiedzialne za utrzymanie, zadanej przez użytkownika, temperatury w pomieszczeniu na możliwie stałym poziomie. Widocznym elementem zaworu termostatycznego jest wystający metalowy trzpień o długości około 15 mm. Wciśnięcie tego trzpienia do oporu powoduje zmniejszenie przepływu czynnika grzewczego przez grzejnik, natomiast zwolnienie nacisku zwiększa ten przepływ, co w konsekwencji powoduje wzrost temperatury w pomieszczeniu. Zawory termostatyczne także umożliwiają dokonanie wstępnych nastaw związanych z regulacją całego zładu (wartość tych nastaw jest podana w projekcie instalacji  grzewczej). Z zaworami termostatycznymi współpracują głowice termostatyczne. Są one montowane na te zawory i są wyposażone w pokrętło regulacyjne z nadrukowaną skalą nastaw, według której użytkownik ustawia oczekiwaną temperaturę w pomieszczeniu.